نکته: متنی که در ادامه خواهید خواند، یک نظر شخصی بوده و مرتبط به هیچ نهاد، گروه و یا سایتی نیست.
هفته پیش شاهد منتشر شدن یک خبر عجیب و غریب در تعداد مشخص و خاصی از وب سایتهای گیمینگ بودیم: بنیاد بازیهای رایانهای در صدد برگزاری یک جشنواره ویژهی منتقدان بازیهای ویدئویی هست تا با کمک اونا، بهترین بازیهای سال ایران رو مشخص کنن.
"خبرنگاران، منتقدان و نویسندگان حوزه بازیهای ویدیویی ایران از رسانههای مختلف، برگزارکنندگان اصلی رویداد ویگما هستند و آثار یک سال گذشته را با استانداردهای رسانهای بررسی خواهند کرد."
تقریبا تمام کسانی که این پست رو دیدن و مطلب قبلی من رو خوندن، حتما یه چیز مشترک به ذهنشون اومده: چه معجزهای شده که بنیاد بازیهای رایانهای یهو به فکر منتقدها و خبرنگاران گیمینگ ایرانی افتاده؟ ولی این فقط برای حالتیه که دقیقا متون منتشر شده رو نخونید. زمانی به این موضوع که بنیاد هیچ تغییری نکرده پی میبرید که یه قسمت خاص رو در داخل متن میبینید:
"هستهی اصلی برگزاری جشنواره منتقدان بازیهای ویدیویی (ویگما) را رسانههای بازیسنتر، بازینامه، بازینما، دنیای بازی، زومجی، گیمنیوز و ویجیاتو تشکیل میدهند."
...
......
.........
So... fuck the rest of us, huh?
نمیدونم کل قضیه بعدا به همین رسانهها محدود میشه یا نه، ولی اگر همین مورد داره به وقوع میپیونده عملا فرقی با یه "فاک یو" از سوی برگزار کنندگان این جشنواره به امثال من که داشتن تمام وقت به صورت مستقل فعالیت میکردن و الان هم به لطف نبود حمایت (چه در محدوده خود سایت و چه در محدوده فراتر از اون - امیدوارم نکته رو گرفته باشید) وضعیت مشخصی براشون فراهم نیست، نداره. مثلا دارن جشنواره منتقدان بازی های ویدئویی برگزار می کنن تا افراد فعال در این زمینه یه جا جمع بشن، ولی قشر زیادی از سایت ها و منتقدان گیمینگ ایرانی رو تا اینجای کار نادیده گرفتن. گناه رسانههای مستقل چیه که اینقدر نادیده گرفته میشن؟ مگه این مسئله که یه سری از بهترین منتقدها و مقاله نویسهای گیمینگ ایرانی مستقل هستن، غیر قابل اثبات یا نادرسته؟
اما صبر کنید، قضیه قراره جالبتر بشه. به این قسمت دقت کنید:
"«جشنواره منتقدان بازیهای ویدیویی» یا ویگما (VIGMA) با رویکردی متفاوت قصد دارد مدل استاندارد جهانی یک جشنواره را پیاده کرده و در نتیجه صرفا منتقدان و خبرنگاران حرفهای از رسانههای تخصصی بازی داوری آثار را برعهده خواهند داشت."
یعنی با این منطق، هیچ کس دیگهای توی کل ایران پیدا نمیشه که در زمینهی نقد بازی یا انتشار خبر، حرفهای باشه تا بتونه داوری کنه؟ یعنی بقیه رسانههای گیمینگی که شرکتشون نمیدن، غیر تخصصی هستن؟ واقعا یه نفر پیدا نشد که این قسمت از متن رو بخونه و بگه "هی، لحن این جمله یه مقدار Specific نیست؟". با این منطق یعنی منتقدی که برمیگرده و به بازیهای ایرانی درب و داغون نمرههای بالا میده و اونا رو می پرسته، خیلی حرفهایه ولی اونایی که ضعفهاشون رو پیدا میکنن و سعی میکنن هم به سازنده فیدبک بدن و هم مخاطبشون رو آگاه کنن، غیرحرفهای هستن؟ این آخری رو دیدم که میگم. کلی بازی ایرانی روی پی سی و موبایل برای نقد به من ارسال شده بود که فقط به خاطر این که قرار بود نمرات بسیار پایینی بهشون بدم، نقدشون کنسل شد و چند روز دیگه نقد همون بازی رو در یک منبع دیگه و با نمرات 7 به بالا می دیدم.
البته این اولین بار نیست که یه سری از رسانهها کلا نادیده گرفته میشن. میدونستید سایت آپارات، خیلی از رسانههای گیمینگ از جمله پردیس گیم رو در لیست رسانههای صفحهی گیمینگش نشون نمیده و تیم این سایت، مداوما صفحات سایتهای بزرگتر گیمینگ رو میبرن روی صفحه اصلی و Promote میکنن؟
فکر نکنید اینا رو برای شما مینویسم چون بهم برخورده که توی این همایش نیستم (حالا خارج از تعصب شاید یه مقدار هم بهم برخورده باشه)، بلکه میخوام بهتون نشون بدم که در پس زمینه تدارک دیدن تمام مطالبی که تا الان روی سایتهای گیمینگ مطالعه میکردید، چه اتفاقاتی در حال رخ دادن بوده و ما در حال دست و پنجه نرم کردن با چه شرایطی بودیم. من و خیلیهای دیگه، به خاطر علاقهای که به این مدیوم داشتیم وارد بحث نگارش مطلب و خبرنگاری شدیم و ورودمون به رسانههایی که بهمون آزادی عمل و اجازهی عضویت و گسترش استعدادهامون رو دادن، باعث شد که به سطحی که الان هستیم، برسیم. من به شخصه خیلی چیزها در زمینه نویسندگی از اعضای سایت پردیس گیم یاد گرفتم و واقعا دوست ندارم ببینم رسانههایی این چنینی و یا افرادی که میشناسم و میدونم چه تواناییهایی دارن، این طوری به حاشیه رونده بشن.
اگر دوست داشتید، میتونید این مطلب و یا اصلا کل این بلاگ رو با بقیه به اشتراک بذارید. مسلما نوشتههای من به خودی خود نمیتونن قشر زیادی رو به خودشون جذب کنن تا همه متوجه یه سری از مسائل و یا نقطه نظرات من در مورد مسائل گوناگون بشن، ولی اگر در جاهای مختلف به اشتراک گذاشته بشن، شاید بتونن دیده بشن و تاثیرگذاری بیشتری داشته باشن.
تا بوده همین بوده